Jak wyprodukować wysokiej jakości bransoletki mosiężne z powłoką srebrną i ochronną powłoką elektroforetyczną

Wstęp

Mosiężne bransolety cieszą się popularnością ze względu na swoją trwałość, walory estetyczne i przystępną cenę. Po srebrzeniu i zastosowaniu ochronnej powłoki elektroforetycznej (e-coating), bransolety te uzyskują wysokiej jakości wykończenie, odporne na matowienie, zarysowania i korozję. Niniejszy artykuł zawiera szczegółowy przewodnik krok po kroku dotyczący produkcji wysokiej jakości mosiężnych bransolet z srebrzeniem i powłoką elektroforetyczną, obejmujący dobór materiałów, procesy produkcyjne, kontrolę jakości i techniki wykończenia.


1. Wybór materiałów

1.1 Wybór odpowiedniego stopu mosiądzu

Mosiądz to stop miedzi i cynku, którego skład różni się w zależności od twardości, ciągliwości i koloru. Do produkcji bransoletek najbardziej odpowiednie są następujące stopy mosiądzu:

  • C260 (mosiądz wkładkowy – 70% miedzi, 30% cynku) – doskonała ciągliwość i odporność na korozję, idealny do skomplikowanych projektów.
  • C360 (mosiądz automatowy – 60% miedzi, 40% cynku i ołów) – łatwiejszy w obróbce, ale mniej odpowiedni do galwanizacji ze względu na zawartość ołowiu.
  • C220 (brąz komercyjny – 90% miedzi, 10% cynku) – oferuje bogatszy, przypominający złoto wygląd, ale jest bardziej miękki.

Do srebrzenia preferowany jest materiał C260 ze względu na gładką powierzchnię i kompatybilność z procesami galwanicznymi.

1.2 Wybór blachy lub drutu mosiężnego

  • Grubość: Zwykle 1,0–2,5 mm w przypadku bransoletek.
  • Szerokość: Zależy od wzoru (np. 5–20 mm w przypadku bransoletek, 2–8 mm w przypadku bransoletek łańcuszkowych).
  • Jakość powierzchni: Powierzchnia musi być wolna od zarysowań, utleniania i zanieczyszczeń, aby zapewnić gładkie pokrycie.

2. Proces produkcji bransolet mosiężnych

2.1 Cięcie i kształtowanie

  • Cięcie laserowe: Gwarantuje precyzyjne kształty w przypadku niestandardowych projektów.
  • Tłoczenie/dziurkowanie: Stosowane do masowej produkcji jednakowych elementów.
  • Gięcie/formowanie: Prasy hydrauliczne i narzędzia ręczne kształtują mosiądz w bransoletki.

2.2 Dołączanie (jeśli wymagane)

  • Lutowanie: Do połączeń bezszwowych stosuje się wysokotemperaturowe lutowanie srebrem.
  • Spawanie: Spawanie laserowe lub metodą TIG zapewniające mocniejsze połączenia.
  • Zapięcia mechaniczne: zawiasy lub zapięcia do regulowanych bransoletek.

2.3 Przygotowanie powierzchni (kluczowe dla galwanizacji)

  1. Odtłuszczanie – czyszczenie alkaliczne lub ultradźwiękowe usuwa oleje i brud.
  2. Trawienie – kąpiel kwasowa (10% kwas siarkowy) usuwa tlenki.
  3. Polerowanie – polerowanie kołami polerskimi lub bębnowanie w celu uzyskania lustrzanego wykończenia.
  4. Płukanie – dokładne płukanie wodą w celu uniknięcia zanieczyszczenia.

3. Proces srebrzenia

3.1 Przygotowanie do galwanizacji

  • Anoda: Czyste srebro (99,9%)
  • Katoda: Bransoleta mosiężna
  • Roztwór elektrolitu: na bazie cyjanku srebra lub bez cyjanku (np. azotan srebra + cyjanek potasu).

3.2 Kroki srebrzenia

  1. Pre-Dip (warstwa uderzeniowa) – cienka warstwa niklu lub miedzi poprawia przyczepność.
  2. Kąpiel srebrząca –
    • Napięcie: 0,5 V–1,2 V
    • Gęstość prądu: 0,5–2 A/dm²
    • Temperatura: 20°C–30°C
    • Czas: 5–20 minut (w zależności od pożądanej grubości, zwykle 5–10 mikronów).
  3. Płukanie i suszenie – płukanie w wodzie dejonizowanej, a następnie suszenie gorącym powietrzem.

3.3 Wykańczanie po galwanizacji

  • Polerowanie: Delikatne polerowanie w celu zwiększenia połysku.
  • Pasywacja: obróbka zapobiegająca matowieniu (np. benzotriazol).

4. Powłoka ochronna E-Coating (powłoka elektroforetyczna)

Powłoka elektroforetyczna tworzy trwałą, odporną na korozję warstwę, zachowując jednocześnie metaliczny połysk.

4.1 Proces powlekania elektroforetycznego

  1. Czyszczenie i aktywacja – usuwa pozostałości i przygotowuje powierzchnię.
  2. Elektroosadzanie –
    • Napięcie: 50 V–200 V
    • Czas: 2–5 minut
    • Skład kąpieli: Żywica epoksydowa lub akrylowa na bazie wody.
  3. Płukanie i utwardzanie –
    • Przepłukać wodą dejonizowaną.
    • Piec w temperaturze 150°C–180°C przez 20–30 minut.

4.2 Korzyści z powlekania elektroforetycznego

  • Odporność na zarysowania
  • Wzmocniona ochrona antykorozyjna
  • Jednolita powłoka nawet na skomplikowanych kształtach
  • Ekologiczne (niska emisja lotnych związków organicznych)

5. Kontrola jakości i testowanie

5.1 Kontrola wizualna

  • Sprawdź jednolitość powłoki, obecność pęcherzyków powietrza lub przebarwień.

5.2 Test przyczepności (test taśmy – ASTM D3359)

  • Załóż i odklej taśmę; powłoka nie powinna się łuszczyć.

5.3 Pomiar grubości (XRF lub mikrometr)

  • Warstwa srebra: 5–10 µm
  • Powłoka elektroforetyczna: 10–20 µm

5.4 Odporność na korozję (test w mgle solnej – ASTM B117)

  • Po 24–48 godzinach nie powinno być widać śladów korozji.

5.5 Odporność na zużycie (test ścierania Tabera)

  • Oceń trwałość powłoki pod wpływem tarcia.

6. Opakowanie i przechowywanie

  • Papier odporny na matowienie – zapobiega utlenianiu podczas przechowywania.
  • Pojedyncze woreczki – chronią przed zarysowaniami.
  • Wkłady z żelu krzemionkowego – pochłaniają wilgoć w opakowaniu.

Wniosek

Produkcja wysokiej jakości bransolet mosiężnych z powłoką srebrną i elektroforezą wymaga precyzji w doborze materiałów, przygotowaniu powierzchni, platerowaniu i powlekaniu. Dzięki przestrzeganiu rygorystycznych środków kontroli jakości, producenci mogą zapewnić trwałą, estetyczną i odporną na matowienie biżuterię. Postęp w ekologicznych technologiach platerowania i powlekania dodatkowo zwiększa zrównoważony rozwój, zachowując jednocześnie wysoką jakość wykończenia.


Czas publikacji: 09.07.2025